با سلام
یکی از دوستان قدیمی جدیدا در پخش زنده ای در صفحه مجازی و شخصی اینستاگرام خود به تمسخر از زمان ایجاد گروه سیستان فراموش شده نام می برد که پاره ای توضیحات را لازم دانستیم جهت شفاف شدن ذهن ایشان و بقیه دوستان بیان کنیم.
جناب آقای… دوست عزیز و قدیمی که مدتی هر چند کوتاه ما را لایق دانسته و به قول خودتان ما را به فضای مجازی آوردید که برای سیستان کار کنیم ، بهتر است با سند ومدرک صحبت کنیم نه بصورت عامیانه و غرض ورزانه
گروه سیستان فراموش شده در زمستان سال 91 توسط شخص بنده (رسول عباسی) شکل گرفت که با همکاری دوستانم هر چند اندک فعالیت خود را در فضای حقیقی آغاز کردیم و در مدت کوتاهی یعنی چهارشنبه 23 مرداد 1392 با ایجاد صفحه گروه سیستان فراموش شده در فضای فیسبوک فعالیت خود را آغاز کردیم و با انتشار تصاویر از مشکلات و معضلات شهری و روستایی موجودیت خود را اعلام کردیم و بعدها خوشبختانه توانستیم جایگاه خوبی در بین مردم و مسئولین کسب کنیم.
جنابعالی که مدیریت پیج وزین همبستگی ملی برای نجات دریاچه هامون Iranian Community to Save hamoon Lake
را داشته و دارید و صفحه و فعالیت خود را 3 روز بعدتر از صفحه سیستان فراموش شده در فیسبوک آغاز کردید ، مورد توجه بنده قرار گرفتید و پیشنهاد همکاری اینجانب را پذیرفتید و مدتی را در کنار یکدیگر برای منافع سیستان و رساندن صدای مظلومیت سیستان به بالاتر به همکاری پرداختیم ، اگرچه بنده برعکس شما از همان روز اول اهل خودنمایی و جلوی دوربین رفتن نبوده و همچنان بعد از گذشت تقریبا 6 سال هم نیستم این ذهنیت را برایتان ایجاد کرده که شما ما را در فضای مجازی معرفی کردید که اگر نیت افراد خیر باشد نیازی نیست که مشخص کنیم چه کسی چه کرده بلکه معتقدیم خدا میداند پدر چه کسی را بیامرزد .
بگذریم از اینکه چگونه مورد توجه قرار گرفتید و با کمک گروه سیستان فراموش شده به برنامه راز راه یافتید و به کمک دوستان مستند ساز ما در نمایشگاه عکس سیستان فراموش شده در تهران حضور یافتید و چگونه با خواهش و التماس به جلسات و کارگاه های ایجاد شده در خصوص دریاچه هامون حضور پیدا میکردید و بعد از مشهور شدن کم کم سعی کردید که به بهانه های مختلف راهتان را از ما جدا کنید که ما هم با کمال میل پذیرفتیم زیرا نیت افراد برایمان مهم بوده و هست ،خدا را شاکریم که تا به امروز توانسته ایم اعتماد مردم و مسئولین را جلب کنیم و در راستای کمک به سیستان صدها قدم برداریم.
بنده قصد نداشتم اینگونه ورود کنم اما وقتی در نبود یک فرد از او و زحمات چندین ساله اش به تمسخر نام می برید مجبور به پاسخگویی هستم و این را میدانم قطار در حال حرکت همیشه سنگ میخورد، جنابعالی برای ما قابل احترام بوده و هستید و زحمات پراکنده شما در میراث فرهنگی و….فراموش نخواهد شد و این پیشنهاد دوستانه را اینگونه مطرح میکنیم که از داشته های امروز خود بگویید و کاری به زحمات دیگران نداشته باشید.
با تشکر
خدا قوت …دستمریزاد آقایان عباسی
تشکر دوست گرامی