سیستان فراموش شده: یکی از برکات برگزاری یادواره های شهدا ، ترویج فرهنگ ایثار و شهادت است و می طلبد که در اینگونه مراسم اندیشه و افکار شهدا نیز به نسل جوان منعکس گردد، در این خصوص علیرضا ضابطی جانباز سرافراز سیستانی و عضو هیأت رزمندگان شهرستان زابل دل نوشته ای منتشر کرده است:
رنجنامه ایی برای مظلومیت کربلای پنج در سیستان ، گسترده ترین عملیات دفاع مقدس
بسم الله الرحمن الرحیم
برای هر ملتی ایامی را میتوان برشمرد که تداعی کننده ی مهمترین هاست ؛چه شادی و چه غم…. اما نتیجه اش چیزی جز آینه ی عبرت نیست؛ آینه ای که جز به دست مردمانش خدشه دار نمی گردد؛ این آینه هرچه شفافتر باشد ، راهنمای خواناتری است برای آینده ی پیش رو ؛ یکی از این روایت های تاریخی حکایت بریدن دست متجاوز است که یاد آوریش موجب دلگرمی و آگاهیست ، مثل ایام ملی یا مذهبی ، سالروز پیروزی انقلاب و یا عملیات های دفاع مقدس و ..
اما امسال در سالروز بزرگداشت عملیات کربلای5 و آن دلاوریها که عرصه ی جنگ را برای دشمن تنگ نمود تا جائیکه هر چه توان داشت در این عملیات بکار گرفت تا شاید ضربه ایی اساسی به رزمندگان اسلام بزند اما ،
(( لِيُحِقَّ الْحَقَّ وَيُبْطِلَ الْبَاطِلَ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ ))
(( تا حق را محقق و پایدار کند و باطل را محو و نابود سازد هر چند بدکاران را خوش نیاید ))
و این عملیات هم شد کرب و بلائی دیگر .
به جز جمع صمیمانه و راحتتر بگویم غریبانه بر مزار سردار سرافراز حاج قاسم میرحسینی با حضور یار صمیمی رزمندگان سردار ناظری عزیز ، مراسمی در خور دیگری مشاهده نشد ( اگر چه در آینده ایی نزدیک قرار است مراسماتی در سیستان و زاهدان بر گزار گردد ) اما پاس داشتن این روز آنهم بر سر مزار این عزیز ، تداعی کننده بیعتی دیگر با فرمانده هست که نسل نواندیش و جوان ما را در کسب اطلاعات و آکاهی از رزم این دلاورمرد سیستانی یاری می کند ،
اما و اما !!!
شاید پرداختن به مراسمات هنری که آن هم لازمه ی وجود جامعه ای بانشاط است ، از گرامیداشت یاد و خاطره عزیزانی که خون دادند ولی خاک نه، باشکوه تر بود .البته مسئولین هنری وظیفه ی خود را خوب در قبال جامعه هنری انجام دادند و از بزرگ مردی دیگر در حوزه هنر موسیقی تجلیل بعمل آوردند که البته در جای خود ، جای تقدیر و تشکر دارد ، اما نمی دانم چرا این جشنواره ها و یا کنسرتها مصادف می شود با سالروز عملیات پیروز کربلای پنج و یا شهادت بسیاری از رزمندگان گردانهای 409 و 405 .
نمی دانم شاید ناخواسته در پازلی حرکت می کنیم که طراح آن معاندین باشند ، چرا که به فراموشی سپردن رزم و دفاع 8 ساله ملت قهرمان ایران اسلامی و از بین بردن فرهنگ ناب ایثار و شهادت از جمله اهداف اتاق های فکر دشمن می باشد که بدجوری از آن بیم و هراس دارند.
در پایان بازهم تاکید می کنم ،
هیچکس با شادی و نشاط پاک و سالم جوانان ایران اسلامی مخالف نیست ، اما اگر برای همان جوان پاک سرشت مقاومت و رزم رزمندگان را در رزم نابرابر 8 ساله بدرستی تبیین کنیم ، مطمئن باشید ، حداقل برای آن روزها ، حرمت قائل خواهد شد .
باید بدانیم این جهان کوه است و فعل ما ندا !!!
یا حق
جانباز سیستانی