به گزارش پایگاه خبری سیستان فراموش شده: روز گذشته 19 اردیبهشت ،سفر مجدد دکتر کلانتری ریاست محترم سازمان حفاظت محیط زیست کشور را به تالاب هامون و منطقه سیستان داشتیم در این سفر رئیس مرکز برنامه و بودجه، ارزیابی عملکرد و فناوری اطلاعات جناب آقای دکتر زند پازندی، سرپرست معاونت محیط زیست دریایی و تالاب‌ها جناب آقای دکتر لاهیجان زاده، معاون محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی جناب آقای دکتر ظهرابی، مشاور رئیس سازمان و دبیر ستاد مقابله با پدیده گرد و غبار جناب آقای دکتر طهماسبی و جناب آقای دکتر خراسانی از حوزه دفتر ریاست سازمان جناب آقای دکتر کلانتری را همراهی کردند.
نکته قابل توجه این سفر نیز عدم همراهی دکتر کیخا نماینده مردم سیستان با میهمانان بود.
قابل ذکر است که دکتر کیخا در سفر آبان ماه سال گذشته دکتر کلانتری به سیستان نیز حضور نداشتند،دکتر کیخا که در حال حاضر ریاست کمیسیون کشاورزی مجلس را بر عهده دارد و تجربه خوبی در معاونت سازمان حفاظت محیط زیست کشور بدست آورده است و آگاهی کامل به وضعیت تالاب هامون را دارد قطعا باید اینگونه سفرها را همراهی کنند.
با توجه به ارتباط مستقیم آبگیری تالاب در بحث کشاورزی ،لازم بود تا ایشان نیز همراه تیم کمیسیون خود حضور میداشتند که متاسفانه این عدم همراهی گاها صدماتی به منطقه خواهد زد،اگرچه تنها نماینده فعال سیستان براحتی می تواند جایگاه دیگر عزیزان را نیز همانگونه که تاکنون دیده ایم پر کند.
دکتر کلانتری پس از بازدید از خاکریز ادیمی (گوره) و شنیدن مشکلات مردم و صیادان منطقه در ادامه سفر خود قسمتهایی از بستر تالاب را که همچنان خشک بود را مورد بازدید قرار داد و قول پرداخت قسمت زیادی از بودجه 100 میلیون دلاری مقام معظم رهبری که برای مهار گرد و غبار اختصاص داده شده است را به منطقه سیستان دادند.
ایشان در ادامه این بازدید ، سری هم به اسکله صیادی تخت عدالت زدند که با سیلاب های اخیر مقداری آبگیری شده و امیدی تازه در وجود مردمان این منطقه ایجاد کرده است،اگرچه به عملکرد مدیران مختلف نیز در این منطقه گلایه هایی نیز مطرح شد.
در ادامه سفر ، ایشان در محل سد جریکه حضور یافتند و از نزدیک ،ورودی آب را از این سد به شاخه های مختلف مشاهده کردند و با توضیحات دکتر دهمرده و دیگر مسئولین مربوطه با قسمتهای رود سیستان و پریان مشترک بیشتر آشنا شدند ، نکته قابل توجه قسمت آخر این بازدید ،دستور بررسی ایجاد منطقه حفاظتی محیط زیست در چاه نیمه چهار بود ، اینگونه که با حصار کشی کل محدوده چاه نیمه چهار این منطقه و گودال بزرگ پذیرای پرندگان و آبزیان شود و در زمانهای کم آبی یا خشکی هامون به حیات اینگونه از جانوران کمک کند،اگرچه باید مشکلات پیش روی این پیشنهاد را با متولیان امر از جمله وزارت نیرو و آب منطقه ای حل کرد
